Na 3 maanden Buenos Aires zijn we eindelijk echt gaan backpacken. In dit verhaaltje onze avonturen in het noorden van Argentinië, Chili en Bolivia! En als echte sportfanaten bereiden we ons natuurlijk voor op het WK met een hoogtestage!
Dinsdag 13 mei was het zover en vertrokken we met de goedkoopste nachtbus van BA naar San Salvador de Jujuy in het noorden van Argentinië. Onderweg hadden we contact met Karien en Marlous die op dat moment in Salta zaten en zij stelden voor dat wij hen op kwamen halen met een huurauto. Zo gezegd, zo gedaan… Rond de middag arriveerde we bij hun super hippe hostel en vertrokken we met zeven Nederlanders en een Duitser (met 2 auto’s) richting het Andes gebergte. Echt een hele gave trip gemaakt, veel gelachen en prachtige foto’s gemaakt…
Aan het einde van de trip hebben we onze auto een minuut voor tijd weer ingeleverd in Jujuy. Na een overnachting daar hebben we de volgende ochtend de bus gepakt naar San Pedro de Atacama in Chili. Dit was het begin van onze echte hoogtestage! De grensovergang lag op circa 4.000 meter.. San Pedro de Atacama is echt een western stadje en is gelegen in een van de zeldzame oases van dit gebied. Overdag was het met 25 graden zeer aangenaam, ‘s nachts vriest het een paar graden, dus alle warme kleren komen zo’n beetje uit de backpack.
De eerste dag hebben we mountainbikes gehuurd en zijn we de woestijn/ bergen in gefietst. We waren niet heel goed voorbereid maar we hadden een prachtige route gevonden. De terugweg was gelukkig alleen maar naar beneden en we zijn er “bijna” zonder kleerscheuren en natte voeten vanaf gekomen. De volgende dag hebben we nog de hotsprings bezocht. Helaas verdween bij aankomst (half 3 ‘s middags) net de zon achter de canyon. Buiten het water was het dan ook erg koud, maar we hebben ons prima vermaakt.
Woensdag 21 mei vertrokken we vervolgens voor een 3-daagse tour naar Uyuni in Bolivia, met als highlight de grootste zoutvlakte ter wereld. Hier werden we wat betreft hoogtestage pas echt op de proef gesteld want we zouden tijdens de trip in een paar uur naar een hoogte van 4.800 meter gaan stijgen! En ja, dat merk je wel.. Marlous en Renee hadden er een nachtje last van gehad, maar gelukkig ging het gedurende de dag weer beter..
Eerst werden we met een busje naar de grens met Bolivia gebracht en moesten we onze stempels weer halen. We hadden wat vertraging, want de douanier had zich verslapen.. Vanaf de grens gingen we per jeep verder en reden we tussen de vulkanen langs vele bergmeren. De ene was blauw van kleur, de ander groen of dan wel weer rood.. de andere was giftig en in weer een andere liepen de flamingo’s. Maar wat ons vooral bij blijft.. Die ijzige kou.. brrr
Aan het eind van de tweede dag kwamen we voor het eerst weer een dorpje tegen. Hier was onze overnachting dan ook gepland en we sliepen, hoe kan het ook anders, in een zouthotel.. Ja zout.. de volgende dag gingen we namelijk naar de Salar de Uyuni, een zoutvlakte van 12.000 km2 op 3.700 meter hoogte. Dit was echt zeer zeer zeer indrukwekkend!! Zover als je kunt kijken ligt er een vlakke laag spierwit zout.. En dit geeft de gelegenheid tot het maken van prachtige fotos…
Inmiddels zitten we in de bus van Uyuni naar Sucre en gaan we langzaam richting Brazilië. De dodelijke bergpassen zorgen ervoor dat het nu eenmaal niet sneller gaat…