Zondag 25 oktober; ontbijt tot 8.00 uur, om half 9 vertrekt onze bus, we rijden ongeveer 4 uur landinwaarts naar Wuhan. Onderweg vertrelt Bruce het een en ander over de omgeving maar ook veel over zijn persoonlijke leven in China, zo is hij geboren in de provincie maar spraken zijn ouders Mandarijn tegen hem en zijn broers, en niet het dialect, toen hij zeven jaar was is hij (voor ruim 3 jaar) naar zijn grootouders in Shanghai gebracht waar hij in het begin niemand kon verstaan. Toen hij na de scheiding van zijn ouders terugging naar zijn moeder sprak hij Shanginees en heeft hij opnieuw zijn taal moeten aanpassen. De meeste Chinezen praten met een (sterk) dialect en kunnen daarom van elkaar horen waar ze vandaan komen. Bij Bruce kunnen ze dat meestal niet, volgens hem weet hij zelf ook niet goed waar hij eigenlijk vandaan komt. Hij woont nu in Shanghai en is duidelijk ’trots’ op deze stad en wil ons de kans geven om wat extra dingen te gaan zien en doen in deze stad (snelheids magneet trein; 400 km / uur + zonsondergang op de bund). Hij zegt blij tevreden te zijn met onze groep. Gistermiddag tijdens een borrel na de excursie hebben een aantal van de groep ook (weer) gezegd blij te zijn met Bruce als toerleider; hij is gemeend enthousiast. Voor ons is het de 1ste groepsreis, naar onze mening hebben we een leuke groep en een perfecte toerleider, de lat ligt dus hoog voor een volgende groepsrondreis.
Tijdens de busrit wordt platteland afgewisseld met ‘kleine’ stadjes waar ook altijd wolkenkrabbers te zien zijn.
In Wuhan gaan we over de Yangtze brug, de rivier is hier 2 km breed, in Shanghai schijnt de rivier zelfs 40 km breed te zijn.
De lunch in Wuhan is anders dan anders; pittiger en met hoofdzakelijk groente en met heerlijke knapperige gekruide frietjes. Als we klaar zijn met eten blijkt er Free WiFi te zijn, iedereen is met zijn / haar telefoon in de weer, als Bruce aankondigt dat we weer gaziet hij bij iedereen een teleurstelling en geeft aan dat we nog wel 10 minuten langer kunnen blijven. Hierna gaan we naar de overkant van de straat naar een waanzinnig groot shopping mall, net als in … Ook hier weer de duurdere merken, als we later verzamelen horen we van een aantal anderen dat er achter het centrum een soort van koopgoot zit, met meer betaalbare merken en winkels. Bruce heeft met onze chauffeur kunnen regelen dat we, voordat hij ons op de luchthaven afzet, nog een stop maakt bij het grootste park van de stad. We hebben hier maar 50 minuten maar dit is beter als op de luchthaven rondhangen. In het park zijn veel bruidsparen foto’s aan het nemen, we weten niet of dit echte bruidsparen zijn of dat er een grote reportage gemaakt wordt. In het park klinkt zachte, rustige muziek en zijn veel families met kleine kinderen aan het wandelen.
We zijn weer op tijd op de luchthaven waar we onze toiletartikelen in de koffer kunnen doen. Na een korte vlucht en transfer zijn we uiteindelijk toch pas net voor middernacht in het hotel. De bar is al gesloten, onze kamers zijn op de 22e verdieping en zijn groot en luxe, badkamer met aparte inloopdouche en apart toilet, bad met waterdicht TV scherm. De minibar is op slot, als Wouter naar de receptie belt komt er iemand langs om deze open te maken, en neemt hij een koud blikje bier. Hans en Linda proberen hetzelfde maar daar wordt de minibar niet voor geopend, ze kunnen wel van de roomservice gebruik maken; het bier wat gebracht wordt is niet koud, als ze proberen dit duidelijk te maken krijgen ze ijsblokjes!! Helaas geen bier vanavond voor Hans en Linda.